Hoewel de doelstelling van het Parijs Klimaatakkoord - beperking van de kooldioxide-uitstoot zodat de stijging van de gemiddelde temperatuur op aarde in 2050 tot maximaal twee graden Celcius beperkt blijft- duidelijk is, zijn er nog vele wegen open om dit doel te bereiken. Alle routes zullen wel een ingrijpende herziening van het huidige fossiele energiesysteem vereisen. Om begaanbare routes te selecteren, is brede kennis nodig van het totale pakket aan vraag-, aanbod en opslagopties dat kan voldoen aan de algemene criteria van een toekomstig energiesysteem van betaalbaar, betrouwbaar en schoon
Op basis van 40 jaar ervaring in de chemische en energiesector kan ESCLEE brede ondersteuning bieden bij het maken van keuzes in de energietransitie. Niet alleen vanuit technisch maar ook vanuit maatschappelijk perspectief.
De wereldwijde energetische uitdaging
De beheersing van vuur was een belangrijke stap in de evolutie van de mensheid. Het begon allemaal een miljoen jaar geleden met de homo erectus die met biomassa vuren bouwde voor verwarming, verlichting en om roofdieren op afstand te houden. Volgens archeologen werd zo'n 4000 jaar geleden door de mens de eerste fossiele brandstof als energiebron gebruikt in het huidige China.
De uitvinding van de stoommachine is geïdentificeerd als het startpunt voor onze huidige verslaving aan fossiele brandstoffen. Hoewel er nog voldoende fossiele brandstoffen beschikbaar zijn, is het echter het afvalproduct, kooldioxide, dat onmiddellijke actie vereist om de aarde leefbaar te houden.
DE GROEIENDE VERSLAVING AAN GECONSERVEERDE ZONNE-ENERGIE
De relatief eenvoudige toegang tot steenkool en turf en de mogelijkheid om met een stoommachine thermische energie om te zetten in kinetische energie leidden in het begin van de negentiende eeuw tot de eerste industriële revolutie en het grootschalige gebruik van beide fossiele energiebronnen.
Het gebruik van olie nam na de tweede wereldoorlog een grote vlucht toen door de toenemende welvaart de behoefte van de mens aan mobiliteit en luxe goederen een hoge vlucht nam.
Vanaf de zestiger jaren van de vorige eeuw vindt een sterke groei van het aardgasverbruik plaats onder andere omdat het kolen verdringt als brandstof voor elektriciteitsproductie, verwarming van huizen en als grondstof voor kunstmestproductie.
Hoewel al vermeld in het eerste rapport van de Club van Rome duurde het tot 1988 voordat het grote publiek aandacht begon te besteden aan het effect van kooldioxide op het klimaat. Dit alles als gevolg van een presentatie van een modelstudie door NASA aan het VS-congres waaruit bleek dat opwarming van de aarde een realiteit was geworden en dat een sterke vermindering van het verbruik van fossiele brandstoffen noodzakelijk zou zijn om de aarde leefbaar te houden.
HET AFKICKEN VAN ONZE FOSSIELE VERSLAVING
Met de ratificatie van het Klimaatakkoord van Parijs hebben bijna 200 landen zich wettelijk verplicht om tegen 2050 CO2-neutraal te zijn. Dit betekent een volledige herziening van het huidige door fossiele brandstoffen gedomineerde energiesysteem in minder dan dertig jaar.
Elektriciteit uit zon en wind zal hoogstwaarschijnlijk de hoofdrol spelen in het toekomstige mondiale energiesysteem. Een cruciale ondersteunende rol wordt verwacht voor waterstof als grondstof voor chemische producten, brandstof voor back-up energiecentrales en moeilijk te elektrificeren toepassingen.
Een volledige afkick van fossiele brandstoffen in 2050 zal een soort oorlogsinspanning van de geïndustrialiseerde wereld vereisen om te bereiken. Hoewel de intenties er zijn, is er nog geen duidelijk beeld hoe dit doel voor 2050 bereikt kan worden.
CONSERVERING VAN ZONNE-ENERGIE
In het Carboon (ongeveer 360 miljoen tot 300 miljoen jaar geleden) was de aarde bedekt met dichte en moerassige bossen. Hierdoor ontstonden grote veenafzettingen die in de loop van de tijd via turf zijn omgezet in steenkoollagen.
De meeste aardgas- en oliereserves zijn 10 tot 180 miljoen jaar geleden gevormd onder hoge temperatuur en hitte, uit organische sedimenten van zeeleven
